با سلام به شما عزیزان مخاطب، بدون مقدمه وارد اصل موضوع می‌شوم. مجله حقوق زنان از سال 1396 منتشر نشد. پس از آن بسیاری از علاقه‌مندان نشریه، تماس گرفتند و خواهان انتشار آن شدند. هر چند که همه ما در نشریه – از مدیریت تا اعضای تحریریه، طراحی و فنی، همه و همه دلتنگ ادامه انتشار آن بودیم و دلمان از این توقف رنجیده می‌شد. به عنوان مدیر مسئول نشریه همیشه دل بسته مطبوعات بودم و آن را برای اطلاع رسانی و دادن آگاهی به زنان ضروری میدانستم و عمری را در این مسیر سپری کردم.
خوانندگان نشریه آگاهند که طی چند سال نخست هم مجله با تاخیر منتشر می‌شد. اقرار میکنم که شرایط هیچگاه برای افراد علاقمند مستقل مهیا نیست و شما باید فعالیت بیشتری کنید تا بتوانید هزینه نشریه را متقبل شوید. بخصوص در شرایط کنونی که نشریات، محلی برای بیان نظرات و یا ارائه رهنمود و هشدار است. اهالی مطبوعات می‌دانند که علاقمند بودن کافی نیست و شما باید امکانات لازم را برای انتشار در اختیار داشته باشید. هدف نشریه همانگونه که از عنوانش مشخص است حمایت از حقوق زنان است: حمایت از حقوق مدنی- سیاسی و حقوق فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی. در حد توان تلاش می‌کنیم تا با ارائه راهکار و پیشنهاد به اصلاح و بازنگری در قوانین بپردازیم و از نظرات اساتید و متخصصان بهره ببریم. در این راه خوانندگان نیز با طرح مسئله و مشکل به ما یاری می‌رسانند. دغدغه‌های مردم بخصوص زنان هر روز تعهد ما را به هدف نشریه و انتشار آن بیشتر می‌کند. وقفه پیش آمده نشان از مشکلات پیش رو داشت. مشکلات اقتصادی و هزینه‌های جانبی. همه اینها در اکثر مطبوعات کشور قابل مشاهده است و حتی برخی از نشریات را به تعطیلی کشانده است. در این فاصله همه تحریریه همچنان به تحقیق، پژوهش، پیشنهاداصلاحی، تدوین لایحه و نظارت بر قوانین و مقررات دیگر و بسیاری از موارد از جمله بحث و بررسی دیدگاههای متفاوت، دلمشغولی و برنامه روزانه اشان بود. هرچند مدتی از انتشار مجله باز ماندیم ولی مجدد نشریه را برای انتشار مهیا کرده‌ایم. سال 1401 شروعی دوباره است. همکاران من اعم از اعضای تحریریه و همکاران فنی و طراحان، همگی در انتشار نشریه مشارکت دارند و آرزو می‌کنند که در موقعیت کنونی با همه سختی‌ها به اهداف خود پای‌بند باشند.
مدیر مسئول
